Bir Şiir...

Perde kurdum ışık yaktım.
Açıldı, Bursa’da bahtım.
Ulucami yapısında,
Rastladım bir tuhaf adama!..
Adı Karagöz, kendi derbeder...
Biz konuşunca etraf, seyreder.
Padişah sordu:
Neden işler yürümez aceb!..”
dediler: “bu iki kişi sebep...”
Padişah köpürdü.
İkimizin de başını götürdü.
Bunu duyan Şeyh Küşteri,
Yaptı deriden birer suret,
“İşte Karagöz ile Hacıvat, seyret!..”